Ga naar inhoud

Elvira123 : 4 juni 2015 : Dr. Plovier : Be Clinic


Aanbevolen berichten

  • Reacties 116
  • Created
  • Laatste Reactie

Gisteren was het dan zover!

De wekker ging om 03:00u.. En om 04:00u zaten we al in de auto, veel te vroeg natuurlijk.. Net zoals we veel te vroeg aangekomen waren bij de kliniek.. 05:57u :blink: Maar liever te vroeg dan te laat, want met het verkeer rondom Antwerpen en Brussel weet je het nooit.

Eenmaal ingecheckt e.d. werd ik naar mijn luxe privékamer gebracht en kwam dr. Plovier al gauw om af te tekenen. Dit deed hij heel erg secuur en met heel veel geduld. Vervolgens hebben we nogmaals mijn wensen doorgenomen, waarin ik aangegeven heb dat ik liever wat groter wilde hebben dan wat kleiner. Hierbij aangegeven dat ik liever 700cc dan 600cc heb en ook liever richting 800cc zou willen dan richting de 700cc. Dus die 25cc extra waren een cadeautje van hem, denk ik dan maar! :3: Aangezien ik aan beide kanten gezegend ben met maar liefst 825cc Motiva implantaten welke Dual Plane geplaatst zijn.

Na 20 minuten tekenen was het dan zover en zou ik nadat dr. Plovier weer de kamer verlaten had, binnen enkele minuten worden opgehaald. Hierdoor hadden mijn vriend en ik nog even de tijd om "afscheid" te nemen. En ik natuurlijk om te huilen :4:

Toen werd ik opgehaald door een wat ouder kereltje, deze was niet de meest sociaal capabele..

Eenmaal in de operatiekamer aangekomen mocht ik gelijk mijn slippers en badjas uitdoen om vervolgens op de operatietafel plaats te nemen. Vanaf dit moment ging het allemaal sneller dan het licht voor mijn gevoel. Voordat ik het doorhad zat er een infuus in mijn arm en zonder wat te zeggen kreeg ik de narcose middelen toegediend. Ik wist dus helemaal niet dat ze dit al zo zouden doen zonder wat te zeggen.. Dit vond ik wel heel erg naar, ik werd niet op mijn gemak gesteld, terwijl ik lag te huilen op de operatietafel en dat er niets gezegd werd. Het was toch mijn eerste operatie en narcose ooit.. Maar voor ik het wist was ik weg, nadat ik me eerst heel "raar" voelde. Heel eventjes later (voor mijn gevoel dan), werd ik in een rolstoel gehesen en teruggebracht naar mijn kamer. Ik moest heel erg huilen toen ik wakker werd, al wist ik niet echt waarom.. Een van de eerste dingen die ik toen hoorde, was de zuster die vroeg of iemand mijn man kon halen om mij te troosten.

Vanaf dat moment ging voor mij de tijd heel erg snel, iets wat voor mij als een half uurtje duurde, was in werkelijkheid bijna 2 uur. Dr. Plovier is 3 uur en een kwartier bezig geweest met de operatie. Alles is helemaal goed verlopen, maar dat ik zoveel pijn zou hebben daar had ik me nooit mentaal op voor kunnen bereiden. Je denkt dat je van het ergste uitgaat, maar ohboy doe dat nog maar x1000!! Naast dat er 825cc per borst geplaatst is, hebben ze in totaal ook 190gr overtollig huidweefsel weggesneden :o

Toen het inmiddels 13:00u was geweest vroegen we ons eigenlijk wel af wanneer ik weer naar huis zou mogen, waarop mijn vriend dat maar even is gaan vragen. Terwijl hij het aan het vragen was kwam de hoofdverpleegster al bij me om te kijken of ik me al goed genoeg voelde om naar huis te gaan. Het opstaan uit bed was nogal een tegenvaller zeg! Na wat wankelen ben ik maar even gaan zitten om vervolgens mijn vriend erop uit te sturen om een blikje cola te gaan halen. Het niet eten vanaf de avond ervoor en 3 uur en een kwartier geopereerd worden, inclusief de narcose etc. dat doet toch wel een hele hoop met je krachten.

Terwijl de hoofdverpleegster nog van alles uit kwam leggen aan ons over de medicatie en de BH (meer een soort tuigje haha) kreeg ik door de cola gelukkig alweer wat kleur op mijn wangen (aldus mijn vriend). Dit was eigenlijk ook het eerste moment waarop ik hoorde dat ik 825cc implantaten heb gekregen.. Dat was wel even schrikken, evenals het moment waarop ze zei dat ze achter de spier waren geplaatst, i.p.v. ertussen.. Maar zo legde ze mij uit, dat dit dual plane is. Gelukkig, maar want ik dacht eventjes dat ik niet had gekregen waar ik om gevraagd had.

Toen we eenmaal klaar waren om te gaan, pfff ik had het zo heet!! Ik lees heel veel verhalen en verslagen waarin men zegt het zo koud te hebben gehad na de operatie.. Nou ik niet haha. Ik heb dus alleen mijn jurkje aangetrokken (duhhh aan laten trekken) en toen vond ik het wel genoeg. Anyway, toen we dus klaar waren om te gaan, werd ik netjes met de rolstoel opgehaald en tot aan de autodeur gebracht, heel fijn! De hoofdverpleegster is echt heel erg lief/aardig en oprecht! Je voelt je er echt in goede handen thuis.

Toen de autorit.. Het was al behoorlijk warm en de zon scheen volop, maar echt wat eten om op krachten te komen weer dat kon ik niet.. Wat had ik een droge mond en zere keel!! Gelukkig zit er naast de kliniek een tankstation waarop mijn vriend een raketje voor me gekocht heeft. Dat ging er gelukkig goed in, zo goed zelfs dat hij net over de grens nog een ijsje voor me is gaan halen.. Zo'n twister, wellicht zou ik hier wat langer mee doen haha.

De hobbels, deuken, gaten, heuvels, wat soms lijken het wel bergen in de weg daar in België, die deden me eigenlijk nauwelijks zeer. Maar de bochten daarentegen des te meer. Gisteren merkte ik pas wat g-krachten in de auto eigenlijk zijn. Gelukkig heeft mijn vriend wel heel rustig gereden, wat hij normaal eigenlijk niet kan.

Eenmaal thuis aangekomen begon de ellende :79: Mijn borsten begonnen al heel erg op te zwellen en nog meer pijn te doen. Ik kon nauwelijks ademhalen, door de druk die het tuigje (dat bh achtig ding!) tussen mijn borsten geeft. Dat was echt zoo geen pretje! Ik heb mijn vriend nog contact op laten nemen met de hoofdverpleegster om te vragen of het niet wat losser mocht, maar helaas dat mocht niet. Overigens heel erg fijn dat je het personeel van de kliniek (de hoofdverpleegster en dr. Plovier zelf) kunt contacten via sms of mobiele telefoonnummer.

De hele nacht heb ik geen oog dichtgedaan.. Na heel eventjes in bed te hebben gelegen, ben ik maar weer terug naar de bank verkast. Deze geeft toch net wat meer zitcomfort om nog een enigszins "comfortabele" houding aan te nemen.

Van de medicijnen (en ik denk met name de oxynorm) ben ik ontzettend misselijk geweest. Ik heb denk ik een keer of 4-5 over moeten geven, gelukkig had ik nauwelijks wat gegeten, dus kwamen er alleen weer vloeibare dingen naar buiten. Bizar ook voor hoeveel handelingen je je borstspieren of ook maar iets wat ermee in verbinding staat gebruikt. Nog even terugkomend op de oxynorm, die wilde ik eerst niet meer nemen i.v.m. de misselijkheid, maar mijn schoonmoeder (zo'n wandelende apotheek), die zei dat je lichaam er even aan moet wennen en dat ik het gewoon weer moest nemen. Ik heb het nu een uur a anderhalf uur geleden genomen en vooralsnog heeft ze gelijk! Hihi. Ennnn ik heb nu ook eindelijk wat minder pijn! Ik heb ook nog 5mg valium genomen, daar wordt ik wel een beetje extra suf van, maar ook wat meer ontspannen en dat zorgt er ook voor dat ik wat minder pijn heb nu!

Uiteindelijk heb ik ook vandaag het einde van de ochtend en zojuist ook nog wat vast voedsel tot me kunnen nemen. Dat is alweer een uur of 40 geleden, dus dat mag ook wel!

Hopelijk weet ik vandaag of in ieder geval vannacht wel wat meer te slapen dan die dommelende uurtjes van vannacht waarbij ik niet echt geslapen heb door de pijn. Maar ik heb wel wat meer hoop nu, aangezien de medicatie toch redelijk wat helpt op het moment. Nu proberen netjes elke paar uur de voorgeschreven items in te nemen zodat dat zo blijft!! (Maar dat komt goed, aangezien ik de uren steeds aftel tot ik weer wat mag nemen haha).

In mijn galerij heb ik twee foto's geplaatst, 1 van direct na de operatie, welke door dr. Plovier is gemaakt en 1 van toen ik al op mijn kamer was.

Xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Spannend elle! Ik las net je topic dat je consult had gehad! Fijne man he.. Hij heeft ook zo de tijd voor me genomen gisteren.. Bedacht me net dat ie me gisteren enorm op mn gemak probeerde te stellen met grapjes ed.. Maar dat kwam niet helemaal aan bij mij gister.. Was zo zenuwachtig!

Je bent bij hem en zn team in super goede handen!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zo herkenbaar zo'n verslag over BeClinic, ik werd wel gerust gesteld bij het toedienen vd narcose, ligt er net aan wie er allemaal in de operatiekamer staat denk ik. De verpleegsters na de operatie zorgen ook echt goed voor je he, je bent daar idd in goede handen.

Trouwens meer dan 3Uur opereren, dat kan al behoorlijk tellen! ik moest bij mij 2uur wachten (11u pas naar de operatiekamer ipv 9u), mss was er voor me ook iemand die zo'n lange operatie had.

Nu je de medicatie stilaan beter kan verdragen ga je snel beterschap merken hoor, morgen gaat het al weer wat beter dan vandaag!

Een heel goed herstel gewenst!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jaa, denk dat ze ook wat haast hadden, want plovier was pad 7.30 klaar met aftekenen.. En om 7u had zivh ook al een ander meisje gemeld.. Die moest dus heeeeel lang wachten :o wel sneu!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind t wel slecht dat ze niet tegen je praten als je op de operatietafel ligt! Hoeveel moeite is t om iemand gerust te stellen al is t maar af te lijden even!

Hoop dat je je snel wat beter voelt en de pijn minder word!

Gr petra

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dankjulliewel voor de berichtjes, voel me nog te lamlendig om er heel erg op in te gaan.

Ik heb dr. Plovier gevraagd om een Gcup.. Maar het lijkt nu wel maatje zz hahah

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dag 3 PO

Gisteren was een hel. Ondanks de maagbeschermers en het proberen te eten en veel te drinken bleef ik overgeven. Geen enkele pijnstiller bleef binnen. Paracetamol, ibuprofen, alles kwam er met een rotgang weer uit.

Zelfs mn drinken, zodra ik een slokje nam, al waren het een paar druppels mocht ik alweer. Wat is dat rot zeg, overgeven terwijl je zulke gezwollen borsten hebt.

Huisartsenpost gebeld en verhaal uitgelegd. Die gaf aan dat ik maar contact moest leggen met de kliniek.. Whuuutt :( het is zaterdag.. Ik wilde alleen maar zetpillen tegen misselijkheid en overgeven. Dat kon gelukkig wel. Over anderhalf uur kun je ze ophalen in het ziekenhuis.. Anderhalf uur. En dat terwijl ik al 8 uren geen pijnstilling had gehad.

Ik heb de hele buurt bij elkaar gejankt.

Maar na de zetpillen kwam er beterschap. Niet meer overgeven en ik kon zowaar wat vla en kippensoep binnenhouden.

Nu ik alleen nog paracetamol en ibuprofen mag merk ik wel meer pijn, en heb daardoor vannacht ook slechter geslapen. Iedere twee uur wakker in de hoop dat ik alweer wat mocht.. Helaas.

Volgens mn vriend is de zwelling wat meer afgenomen.. Maar voor mij voelt het alsof mijn Pamela's op knappen staan.

Nog twee dagen, dan mag ik eindelijk douchen.. Brrr ik voel me zo vies. Gisteren voor t eerst ander hemd aangetrokken, kapotgeknipt want we kregen ze niet over de boobs heen terwijl t toch een heeeel wijd shirt was,, maar ach!

Sorry dat ik vooralsnog gewn positieve dingen kan plaatsen. Hopelijk veranderd dat gauw en kan ik net als de rest hier pronken met mm mooie boobs! Ik ben zo bang voor het resultaat.. Ze zijn nu echt heeel erg groot en piijnlijk. We zullen zien!

Xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat vervelend die misselijkheid, ik geloof goed dat het zO'n pijn doet. ik moest de 2de dag kokhalzen van te lang m'n tanden te poetsen en toen besefte ik pas waar je je borstspieren allemaal voor gebruikt.

De eerste weken had ik 's ochtends altijd kei harde borsten, en als ik wakker werd dacht ik altijd dat ze tot onder m'n kin hingen, zo'n gevoel had ik. Iedere ochtend in de donker maar ff voelen of alles nog op z'n plek zat hahaha.

Hopelijk blijft je misselijkeid nu weg en kan de pijnmedicatie goed z'n werk gaan doen he, volgende weken zal ze wel denken "het was het allemaal waard" ;-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dag 5 PO

Vannacht eindelijk weer bij mn vriend in bed geslapen.. Bohh wat heb ik dat gemist. Sowieso verschrikkelijk om niet tegen elkaar aan tekunen liggen, knuffelen enz.

Nog niet te spreken over het emotionele wrak dat ik ben. Ik kan overal om huilen, zelfs nu ik dit typ. Bizar wel.

De pijn wordt zachtjes minder. Vannacht was ik te laat met mn medicatie, een uurtje later. Dat heb ik geweten. Maar wel fijn om vijf uurtjes achter elkaar te slapen zonder onderbreking.

Alles kost mn lijf nog erg veel moeite. Op staan, lopen ed, daarna begin ik helemaal te trillen en klappertanden. Nog erg weinig energie voor inspanning.

Ik vind mn borsten nu nog niet mooi. Groot, misvormd en allemaal andere nare dingen die ik er voor kan bedenken. Maar dat zullen de emoties en hormonen wel zijn. Het lijken nu nog geen eens borsten. Maar rare langwerpige rugbyballen die niet bij mn lijf passen. Mijn vriend vind ze gelukkig prachtig, en dat geeft me dan wel weer hoop.

Verder mijn excuses dat ik zon jankert ben haha.

De pijn wordt langzaamaan minder. Het gaat nu eerder over in steken en ik kan mn armen meer bewegen. Mn vriend heeft gisteren mn nek en rug gemasseerd wat wel erg prettig was, want wat gaat die vastzitten zeg!

Als pijnstilling doe ik nu alleen nog paracetamol en ibuprofen. Voor het slapengaan wen valium, en als ik dan voor de eerste keer wakker wordt nog een valium.

Ik mocht na vijf dagen weer douchen, ik weet niet of dat vandaag of dan morgen is. Dus doe voor de zekerheid morgen wel. Ben bang om de bh af te doen. Ze zijn zo zwaar haha.

De pijn is nu zeker te handelen.

Als mn shirt uit is zal ik weer een foto maken. En ook 1 zonder de bh. Ik heb zelf geen idee hoe het er verder uitziet. Van bovenaf vind ik ze wel erg mooi.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gefeliciteerd. Hopelijk gaat het herstel heel snel voor je xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Och, zo herkenbaar dat je ze in het begin lelijk vind en jezelf zo lamlendig voelt. En ook nog is zo emotioneel, had ik ook, nog steeds omdat k soms dingen niet kan doen en ben al 11 dagen po...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Och, zo herkenbaar dat je ze in het begin lelijk vind en jezelf zo lamlendig voelt. En ook nog is zo emotioneel, had ik ook, nog steeds omdat k soms dingen niet kan doen en ben al 11 dagen po...

Hihi, gelukkig.. Want wat ben ik een labiel wrak zeg. Ik voel me wel steeds beter. Slapen is nog wel vervelend. Ik kan mezelf nog steeds niet aankleden, afdrogen.. Vervelend he. Hopelijk lukt jou ook alles snel!!

Gefeliciteerd. Hopelijk gaat het herstel heel snel voor je xxx

Lief van je! Dankje! Heb jij je tweede consult al gehad?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dag 9 PO

Eigenlijk gaat het vrij goed met me! Kan het makkelijk doen met de ibuprofen en paracetamol en ben de valium voor het slapen aan het afbouwen. Vannacht voor het eerst plat geslapen.

Gisteren de hele dag in een rustige beachclub in de zon gezeten, heerlijk. Alleen vind ik mn armen zo vervelend. Geen idee waar ik ze moet laten. Ze hangen zo aan je lijf. Ik vind het moeilijk te omachrijven, maar ze zitten me altijd in de weg. Haha.

Wellicht raar om te vertellen, maar gisteren voelde ik me voor het eerst weer goed genoeg om seks te hebben. En dat ging best goed. Nu wel iets meer apierpijn ook al deed ik niets, maar toch. Was bang dat het nog veeeeel langer ging duren voordat ik dat kon handelen.

Het kan geen kwaad toch? Of zou ok langer moeten wachten?

Anyways. Ik voel me goed, weinig last alleen wat steken af en toe. Van mijn littekens heb ik tot nu toe niets gevoeld, geen pijn, niets. Alleen beginnen ze een beetje te jeuken nu.

Moet er wel goed om denken dat ik goed eet. Anders val ik echt bijna flauw als ik te lang niets eet. Energiepeil is dus nog echt laag.

Ik slaap nog niet lekker door, wordt na vier uren steeds weer wakker. Had vannacht toch een fuckes up droom. Dat ik wakker werd en het al half 8 was.. Ik was zo blij! De hele nacht geslapen zonder wakker te worden. Kijk ik op de klok.. Is het 2 uur :( echt gemeen haha!

Nou so far de update.

Lieffffssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dag 15 PO

Haii girls!

Ik schrijf toch maar even op hoe het gaat, wie weer heeft iemand er later wat aan.

Ben de afgelopen week nog erg duf geweest van de narcose. Sinds dag 13 geen medicijnen meer en dat viel me wel zwaar.

Voor het slapen gaan neem ik nog wel een paracetamol, maar dat is meer omdat op mn rug liggen zo naar voelt.

Verder gaat het herstel goed en zal ik vandaag mn verbandjes verwisselen, de hechtingen doorknippen en steristrips plaatsen. Vandaag dus ook voor het eerst mijn tepels zien..

Zooooo spannend!! Hopelijk is het niet een te groot slagveld!

Ik heb verder vrijwel geen pijn meer alleen wat steken af en toe!

Maandag moet ik weer aan het werk!

Straks komen de foto's!

Xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik slaap nog niet lekker door, wordt na vier uren steeds weer wakker. Had vannacht toch een fuckes up droom. Dat ik wakker werd en het al half 8 was.. Ik was zo blij! De hele nacht geslapen zonder wakker te worden. Kijk ik op de klok.. Is het 2 uur :( echt gemeen haha!

Nou so far de update.

Lieffffssss

:45: wat een rotdroom!! Die had je mooi voor de gek gehouden hihi

En ja!! Die armen... Het past in het begin gewoon ff niet meer om ze te kruisen hè!! :D

Maar komt wel weer als je boobs zachter worden. Komt goed :)

Heb daar ook mee lopen klooien in het begin haha

Xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou... De pleisters zijn er af en mijn vriend heeft echt een amazing job gedaan met inpakken. Ik on the other hand..

Wat een kneusje ben ik toch.. Ik viel bijna flauw van de spanning en heb non stop gehuild. Ik voelde me zo "onbeschermd", was bang dat wannneer ik ademde de littekens zouden knappen en mn protheses er uit zouden vallen.

Nou dames die dit in de toekomst evt zullen ondergaan: het is bullshit.

De foto's zijn geupload in mn gallerij. Al mijn wondjes zijn dicht en, ondanks dat ik schrok, vind ik dat het er allemaal mooi uit ziet! De littekens helen goed en er zijn geen rare dingen te zien.

Mijn incisie onder is wel erg groot, valt me een beetje tegen.. Maar het zal straks vast niet zo zichtbaar meer zijn.

Ik heb geen pijn gehad van het afhalen van de pleisters en het opdoen van de strips. Merk wel dat mijn huid nu supergevoelig is en het een beetje brand allemaal.

So far so good...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ben benieuwd hoe alles er ondertussen uitziet onder de verbandjes!! Zal allemaal best wel meevallen :)

Die valium kan trouwens ook voor extra moeheid gezorgd hebben... Ondertussen helemaal afgekickt ervan?

Xxx

De foto's zijn in mn galerij! Valium ben ik van afgekickt hihi. Neem ik al 3 dagen niet meer.

Wat ik me afvraag he. Maandag mag dit verband er af.. En dan? Ik heb natuuurlijk een thongbra aan.. Dus dan zijn mn "wonden" ed helemaal niet beschermd? Anderen hebben een sportbh aan.. Maar bij mij is het dan bloot.. Heb jij of iemand anders tips!?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het ziet er allemaal heel netjes uit hoor meid, kan me best wel voorstellen dat je zenuwachtig was en super emotioneel,is heel normaal, het is toch ook allemaal spannend, maar ze zitten nog netjes op hun plekkie :6:

En na verloop van tijd gaan die littekens echt wel netjes wegtrekken en minder opvallen omdat je borsten natuurlijk dadelijk gaan zakken, komt helemaal goed.

Misschien kan je een dun strak topje onder de bh doen ( weet natuurlijk niet of dat kan, of de thong dan nog voldoende druk bied aan de binnenkant) ,en anders misschien een bandeau top erover( deze zal niet zo snel wrijving geven over de wonden) zo heb je toch iets bescherming

xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.




×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.