Serenity Posted March 3, 2015 Share Posted March 3, 2015 Hallo Nog één week dan is het zover en krijg ik m'n BV! 330cc onder de spier! Ben reuze nieuwsgierig en tegelijkertijd ook wel weer zenuwachtig voor de operatie. Consult was erg fijn en duidelijk. Voor verdere vragen kan ik altijd bellen en daar maken ze dan ook wel tijd voor. Link to comment Share on other sites More sharing options...
chanick Posted March 3, 2015 Share Posted March 3, 2015 Hoi hoi. Succes!! Spannend he?. Ik zelf 23 maart... kan ook niet meer wachten zeg... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Serenity Posted March 3, 2015 Author Share Posted March 3, 2015 Ja, zo langzamerhand begint het ook een beetje door te dringen haha Link to comment Share on other sites More sharing options...
Serenity Posted March 17, 2015 Author Share Posted March 17, 2015 Ik was eigenlijk dit weer een beetje vergeten, maar zal even een update geven van hoe het gegaan is tot dusver. 11 maart dus de grote dag. Al vroeg op pad gegaan nadat ik me nog gedouched had en me klaargemaakt had. Toen ik daar eenmaal aankwam na even wachten was ik aan de beurt en moest ik mij uitkleden en werd ik voorbereid op de operatie. Na enige tijd kwam m'n pc Kruppa dus mij aftekenen en foto's maken. Een beetje een vreemde vogel, maar wel een aardige man die hier en daar een grapje maakt. Nu was het dus eindelijk zover en mocht ik de operatiekamer in. De anaesthesist zij nog tegen mij dat ik me straks even zou voelen alsof ik heel dronken zou zijn. Ondertussen hoorde ik op de achtergrond muziek van Queen 'we will rock you' wat ik in m'n hoofd mee probeerde te zingen, maar echt ver kwam ik niet. En toen werd ik wakker en was de operatie dus achter de rug. Ik had m'n lenzen uit dus kon ik nog vrij weinig zien. Daarnaast was de eerste gedachte die ik had dat het behoorlijk koud was. Al snel kwam één van de verpleegsters naar me toe en vroeg hoe het met me ging. Na enige tijd mocht ik de kamer verlaten en werd ik naar een andere kamer gebracht waar ik m'n ouders dus weer zag. Behalve de kou had ik nog nergens last van. Na enige tijd mocht ik dan EINDELIJK weer eten en drinken. Al snel had ik m'n eten opgegeten en vroeg de verpleegster me of ik misschien nog een wilde en dat ging allemaal goed. Uiteindelijk na twee uurtjes daar mocht ik naar huis. Een rit van 1,5 uur waarbij we ook nog door de McDrive waren gereden omdat ik ongelofelijk veel honger had. De dag erna voelde ik pas voor het eerst echt pijn. Voornamelijk spierpijn waarvoor ik al dus gewaarschuwd was. Eerste twee dagen heb ik voornamelijk veel in bed gelegen/op de bank. Een probleem was wel dat ik last van m'n keel heb en steeds hoestbuien krijg, iets wat niet echt handig is heb ik gemerkt als je net een borstvergroting hebt gedaan. Al met al is het me qua pijn wel meegevallen. Alleen voel ik me soms best wel beperkt in de dingen die ik kan doen. Opstaan was voor mij de eerste dagen echt een groot probleem, ondertussen gaat dit al beter. Voor aankleden ed heb ik echt iemand nodig die mij helpt. Ik ben de afgelopen dagen al een paar keer de deur uitgeweest om wat te wandelen en al een keer om wat ergens te gaan drinken. Over het resultaat ben ik ook erg tevreden. Het zijn m'n oude borsten, maar dan gewoon de volume die ze horen te hebben. Alleen hoop ik nog wel dat ze nog iets zakken, want vind ze iets te veel nog naar voren staan. Nou dat was het wel zo'n beetje Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.