Velvetskinlady :16 oktober 2014 : dr Plovier : Beclinic

[velvetskinlady]

ok dames, hier gaan we.

Na een aantal maanden te hebben meegelezen en meegekeken op dit forum kwam voor mijn meisjes de grote dag.

We werden om 11u verwacht in de kliniek en ik zou om 15u geopereerd worden.

Ik moet eerlijk toegeven dat mijn man veel zenuwachtiger was dan ik. Gelukkig had ik vanalles mee om te knabbelen zodat ik hem toch een beetje kon afleiden...

Uiteindelijk zagen we om halftwee dokter Plovier om alles op foto vast te leggen en met de beruchte markeerstift netjes uit te tekenen wat er diende te gebeuren.

Na een operatie van 4u ( het duurde wat langer dan voorzien) waren mijn meisjes gelift en bijgevuld met 775 cc. Ik stapte zelf van de verwarmde operatietafel en werd in een kamerjas geholpen alvorens plaats te nemen in de rolstoel. Eenmaal op de kamer stond ook daar een verwarmd bedje te wachten om nog wat te bekomen. Wat een heerlijke luxe.

Toen dr Plovier even kwam kijken hoe het met me ging werd er besloten dat ik een andere bh diende te krijgen die meer druk op het borstbeen zou geven. Een Thongbh heet dat ding. Ziet er een beetje grappig uit omdat ik nu al drie dagen met men meisje bloot lijk te lopen.

Nog een uurtje later was ik helemaal klaar voor de rit naar huis en grapte ik tegen men man dat ik al spijt had dat ik de dag erna geen klanten had aangenomen in de zaak.

Tot zover de "happy story"...

2u later voelde het alsof ik was aangereden door een vrachtwagen. Dankzij het valiumpilletje heb ik toch nog een tweetal uurtjes geslapen.

Dag 1 was hels. Ik kon geen enkele houding vinden waarbij ik geen pijn had. Moest ik naar het toilet dan werd ik onderweg misselijk van de pijn. De pillencocktail maakte me doodziek. 3 pijnstillers die wisselden om de 4u daar nog 2 keer antibiotica per dag bij en een valium voor het slapengaan is niet min.

Dit deel van het verhaal had ik nergens op het forum gelezen.

Dag 2 slaagde ik er al in om iets te eten en mocht ik op aanraden van de kliniek 1 van de pijnstillers achterwege laten zodat ik minder misselijk was. Alleen rechtkomen uit bed lukt nog steeds niet. Me laten wassen door men mannetje is 1 ding, maar men tanden laten poetsen door iemand anders das nog een ander paar mouwen. Maar er zit helaas niks anders op aangezien ik met men handen men gezicht niet kan aanraken. Men armen hangen naast men lichaam. Hierdoor is het in en uit bed stappen een hel.

Overdag heerlijke dutjes gedaan en een beetje overmoedig geworden. Door het opheffen van de laptop deze nacht geen oog dichtgedaan. Continu een brandend gevoel onderaan men rechter borst.

Vandaag dag 3 en het gaat stilletjesaan beter. Kan nog steeds niet alleen rechtkomen maar kan al wel men gezicht aanraken.Morgen komt gelukkig de kapper aan huis zodat men haartjes weer netjes zijn alvorens ik op consult mag om de verbanden te laten vervangen. Dr Plovier stond er op dat hij dit zelf zou doen. Hij wou niet dat zomaar eender welke dokter eraan kwam. Ik ben zelf een enorm pietje precies en kan deze eigenschap bij hem dan ook ten zeerste waarderen.

Enfin ik heb nog 2 dagen om volop te rusten en dan zou ik eigenlijk opnieuw aan het werk moeten. Klinkt mss overmoedig maar als zelfstandige heb je weinig keus he.

Ik zal in de loop der dagen nog wel wat extra aanvullen. Hopelijk kan ik er dan ook bijzetten dat ze zooo mooi zijn want dat is op dit moment helaas nog niet het geval. Ik heb nu twee vierkante blokken zitten die onder men oksels duwen en helemaal niet lijken op de borsten die ik aan de dokter liet zien. Ik probeer niet te panikeren en geduld te hebben.

lieve groet...

[Birdie]

Mijn god, wat klinkt dat heftig! Wat naar dat je zoveel pijn hebt! Heb je al overlegd met de arts, dit klinkt niet alsof het zo hoort.

Ik heb zelf een lift met vergroting gehad op 16 oktober (kleiner, 250 cc bij een B/C-cup), maar ik heb de volgende dag alleen twee paracetamol tegen de hoofdpijn geslikt. Wel beurs natuurlijk, maar geen helse pijnen. Mijn armen heb ik steeds, in het begin met beleid gewoon kunnen gebruiken.

Die bh begrijp ik ook niet. Waarom druk op het borstbeen? En hoe zit het dan met de hechtingen op je borsten, moeten die niet ontlast worden? Ik dacht dat die sportbh er juist voor was om je borsten stevigheid te geven, maar ik ben ook geen deskundige natuurlijk.

Ik begrijp dat je graag een hele grote cupmaat wil? Dat je daarom zo'n grote prothese aan en E-cup hebt toegevoegd, brengt dat nog extra risico's met zich mee misschien?

Sterkte in ieder geval, hopelijk voel je je snel een beetje beter!

[velvetskinlady]

Mijn god, wat klinkt dat heftig! Wat naar dat je zoveel pijn hebt! Heb je al overlegd met de arts, dit klinkt niet alsof het zo hoort.

Ik heb zelf een lift met vergroting gehad op 16 oktober (kleiner, 250 cc bij een B/C-cup), maar ik heb de volgende dag alleen twee paracetamol tegen de hoofdpijn geslikt. Wel beurs natuurlijk, maar geen helse pijnen. Mijn armen heb ik steeds, in het begin met beleid gewoon kunnen gebruiken.

Die bh begrijp ik ook niet. Waarom druk op het borstbeen? En hoe zit het dan met de hechtingen op je borsten, moeten die niet ontlast worden? Ik dacht dat die sportbh er juist voor was om je borsten stevigheid te geven, maar ik ben ook geen deskundige natuurlijk.

Ik begrijp dat je graag een hele grote cupmaat wil? Dat je daarom zo'n grote prothese aan en E-cup hebt toegevoegd, brengt dat nog extra risico's met zich mee misschien?

Sterkte in ieder geval, hopelijk voel je je snel een beetje beter!

Ik ben gisteren opnieuw bij beclinic geweest om de verbandjes te laten wisselen. Volgens hen is die pijn normaal.

Ondertussen kan ik men armen al wat bewegen maar een deur openmaken bevoorbeeld gaat nog steeds niet.

Wat de bh betreft die drukt zoals je op mijn foto's kan zien vrij stevig op het borstbeen en dit zou zijn om symnastia te voorkomen.

Ik moet deze 4 weken dragen en enkel een topje ofzo erover, geen sportbh.

Ik had van nature uit een vrij grote en brede borst die helaas niet meer gevuld was en daardoor was er heel wat cc nodig om de borst terug vol te krijgen.

Bovendien wordt er bij een lift telkens borstweefsel weggenomen en anders zou ik na de operatie kleinere borsten gehad hebben en dat wou ik niet.

[Gast]

Heeft plovier bij jou ook je spieren verder ingesneden voor een mooier spleetje, dat ze dichter bij elkaar komen te staan? Hij gaat dat bij mij namelijk wel doen en zat heel erg met dat symmastia in mn hoofd. Als ik het zo lees heeft ie daar wel een oplossing voor. Maar hoe krijgen jou borsten nu verder steun?

[Birdie]

Ah, ik begrijp het. Nee, ik wilde ook niet kleiner, vandaar dat ik ook heb laten bijvullen. Je hebt misschien ook de prothesen onder de spier gekregen? Dat zou iig verklaren waarom het bij jou zoveel pijnlijker is

[velvetskinlady]

Heeft plovier bij jou ook je spieren verder ingesneden voor een mooier spleetje, dat ze dichter bij elkaar komen te staan? Hij gaat dat bij mij namelijk wel doen en zat heel erg met dat symmastia in mn hoofd. Als ik het zo lees heeft ie daar wel een oplossing voor. Maar hoe krijgen jou borsten nu verder steun?

Dat was bij mij niet nodig omdat men borsten al netjes naast elkaar stonden. Je moet maar eens kijken naar de foto's die ik geplaatst heb, daarin zie je dat die thong bra onder men borsten doorloopt en daar steun bied en dan tussen de borsten naar boven gaat om rond men hals achteraan aansluit tss men schouderbladen.

[velvetskinlady]

Ah, ik begrijp het. Nee, ik wilde ook niet kleiner, vandaar dat ik ook heb laten bijvullen. Je hebt misschien ook de prothesen onder de spier gekregen? Dat zou iig verklaren waarom het bij jou zoveel pijnlijker is

Dr Plovier is absoluut geen fan van voor de spier en ik eigenlijk ook niet. Ze zakken dan zo snel door. Zonder de bedoeling om tegen zere schenen te schoppen maar ik heb de grootste moeite gehad om foto's te vinden van hoe ik men meisjes wou. Foto's van wat ik niet wou en wat lelijk was, die vond ik helaas genoeg...

[Birdie]

Tja, iedere arts heeft z'n eigen voorkeuren, vaak dwarsdiagonaal tegenover elkaar. Wij de cliënten staan toch als leken aan de zijlijn met al onze gebrekkige informatie. We kunnen alleen maar hopen dat we de goede arts vertrouwen en de juiste keuze gemaakt hebben.

Succes met het herstel.