Onzekerheid over kleine borsten.

[Gast Flickan]

Ha!

Ik ben Anne en ik ben niet actief op dit forum omdat ik iets wil laten veranderen aan mijn borsten. Wel wil ik graag iets doen aan de onzekerheid van veel vrouwen over hun borsten. Omdat ik denk dat hier veel vrouwen aanwezig zijn die me daar van alles over kunnen vertellen heb ik me aangemeld en hoop ik dat jullie graag met me willen discussiëren over borsten, puberteit, zelfbeeld en alles wat daarmee te maken heeft.

Een tijdje geleden ben ik begonnen met een boekje over het vertekende zelfbeeld wat jonge meisjes vaak van zichzelf hebben en hoe dat wordt beinvloed door hun leefomgeving. Het boekje vertelt het verhaal van mijn beeld van mijn kleine borsten en hoe dat door de jaren heen is veranderd.

In eerste instantie was dit een heel vrije opdracht van de St. Joost academie, waar ik een opleiding tot illustrator volgde, maar ik merkte dat ik meer wou met dit boekje. Het was nog niet helemaal zoals ik het hebben wou en ik heb de behoefte het met zo veel mogelijk mensen te delen.

Daarom heb ik het project ingediend voor een wedstrijd waarmee je 20.000 euro kon winnen om een project uit te voeren wat je anders niet gefinancierd zou krijgen. De Fiep Westendorp stimuleringsprijs. En heb gewonnen! Nu ben ik bezig het boekje goed leesbaar te maken en er een boekje van te maken waar jonge meisjes die onzeker zijn over hun borsten of vrouwen die dat ooit zijn geweest echt iets aan hebben. Als het goed is wordt het uiteindelijk een boekje dat kan worden toegepast op welke onzekerheid over je lichaam dan ook. Als het klaar is wil ik het graag laten uitgeven.

Een beetje achtergrondinformatie daar over hier http://www.fiepwestendorp.nl/fiepamsterdam/fiepamsterdam-nieuws/85/298

Het is niet zo dat ik tegen borstvergrotingen ben. Ik wil alleen graag iets doen aan alle onzekerheid die er heerst. Ik denk dat er een grote groep meisjes is die te snel grijpen naar een borstvergroting. Terwijl het voor veel mensen ook goed mogelijk is om uiteindelijk wel blij te zijn met hun kleine borsten. Misschien nog wel blijer dan met onechte borsten, omdat het veel voldoening geeft om tevreden te zijn met wat je lijf zelf heeft gemaakt.

Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het heel stoer als vrouwen na een groot aantal jaren van ongelukkig zijn ervoor kiezen om hun borsten te laten veranderen. (Natuurlijk niet als iemand anders dat van je verlangt.)

Maar het lijkt me niet verkeerd om meisjes in hun puberteit eerst te helpen het probleem op een andere, meer natuurlijke manier op te lossen.

Ik ben benieuwd naar wat meisjes bezighoudt in verband met hun borsten. Veel meisjes maken zich druk over hoe hun borsten er uit zien. Vaak vinden ze ze te groot, te klein of balen ervan dat ze niet precies even groot zijn. Veel meisjes met kleine borsten voelen zich minder vrouw. Veel meisjes die al heel vroeg borsten krijgen hebben het gevoel te snel volwassen te moeten zijn, omdat ze al sneller worden behandeld als volwassenen. Grote borsten krijgen vaak veel ongewenste aandacht.

Dit terwijl de meeste mannen, zodra ze verliefd zijn op iemand of van iemand houden, bijna alle borsten mooi vinden. Toch?

Nu ben ik benieuwd of het uit maakt of je met je vriendinnen over je borsten praat tijdens je puberteit. Krijg je hierdoor een realistischer beeld van borsten? Of helpt bijvoorbeeld naar de sauna gaan, zodat je daadwerkelijk ziet dat de meeste borsten er niet uitzien zoals de borsten die de media ons laat zien. Heb je überhaupt door dat de media je beeld van het ideale lichaam beïnvloedt? Is het gewoon een kwestie van de juiste mensen tegenkomen, die de juiste lieve dingen zeggen, of gewoon geen onaardige dingen zeggen over je borsten, om je goed te voelen over je borsten? Enz.

Wat denken jullie?

En wat denken jullie dat deze meisjes zou kunnen helpen?

Hoop dat er een mooie discussie ontstaat!

[Gast Kaat]

hoi anne

dit is zeker een interessant initiatief.

in principe is een vertekenend zelfbeeld iets dat je jezelf aandoet. je kunt ervoor kiezen om je niets aan te trekken van het heersende modebeeld, of vrouwbeeld waarmee je dagelijks om je oren wordt geslagen, en de confrontatie met jezelf in de spiegel. "je bent mooi zoals je bent" is theorie, want wat als het voor jezelf niet zo voelt? ik denk wel dat je daar heel stevig voor in je schoenen moet staan, en ik denk niet alleen dat er bij vrouwen iets zou moeten veranderen.... je vriendje of man kan je nog bewonderen om wie je bent en hoe je borsten ook zijn, mannen blijven mannen. borsten zijn het ken- en keurmerk van vrouwelijke vrouwen, en je legt het niet graag af tegen een 'vrouwelijkere vrouw' dan jezelf.

ik vraag me af hoe dit bij jou is veranderd of hoe dit bij jou is ontwikkeld door de jaren heen, ik heb er wel waardering voor dat het je is gelukt om je probleem te accepteren, het is mij niet gelukt.

dit is een heel groot onderwerp, hoe ontstaat onzekerheid bij vrouwen? (en zoals jij dit telkens noemt: jonge meisjes). in feite begint dit voor mij bij vrouwenonderdrukking, maar dat wil ik hier in dit forum liever niet aanroeren.

succes!

gr. Kaatje

[Patries473]

Hoi Anne,

ten eerste welkom op dit forum. maar ik verplaats dit topic omdat dit niet hoort bij het voorstellen. ok je stelt je wel voor maar het onderwerp hoort ergens anders...

hoop dat je een "leuke" discussie krijgt!

liefs Patries

[Gast Flickan]

Is goed!

Ik wou het eigenlijk ook ergens anders plaatsen maar vond het wel zo netjes om even goed uit te leggen waarom ik hier ben. Omdat het een heel andere reden is dan de meesten hier (neem ik aan) en ik niet wil dat mensen zich beledigd voelen of wat dan ook.

Groetjes,

Anne

[Gast Flickan]

hoi anne

dit is zeker een interessant initiatief.

in principe is een vertekenend zelfbeeld iets dat je jezelf aandoet. je kunt ervoor kiezen om je niets aan te trekken van het heersende modebeeld, of vrouwbeeld waarmee je dagelijks om je oren wordt geslagen, en de confrontatie met jezelf in de spiegel. "je bent mooi zoals je bent" is theorie, want wat als het voor jezelf niet zo voelt? ik denk wel dat je daar heel stevig voor in je schoenen moet staan, en ik denk niet alleen dat er bij vrouwen iets zou moeten veranderen.... je vriendje of man kan je nog bewonderen om wie je bent en hoe je borsten ook zijn, mannen blijven mannen. borsten zijn het ken- en keurmerk van vrouwelijke vrouwen, en je legt het niet graag af tegen een 'vrouwelijkere vrouw' dan jezelf.

ik vraag me af hoe dit bij jou is veranderd of hoe dit bij jou is ontwikkeld door de jaren heen, ik heb er wel waardering voor dat het je is gelukt om je probleem te accepteren, het is mij niet gelukt.

dit is een heel groot onderwerp, hoe ontstaat onzekerheid bij vrouwen? (en zoals jij dit telkens noemt: jonge meisjes). in feite begint dit voor mij bij vrouwenonderdrukking, maar dat wil ik hier in dit forum liever niet aanroeren.

succes!

gr. Kaatje

Ha Kaatje,

Bedankt voor je reactie!

Ik denk inderdaad dat het heel moeilijk is om weerstand te bieden aan alle beelden waarmee we worden gebombardeerd. Vooral tijdens je puberteit, je lichaam verandert en je vraagt je constant af of het normaal is hoe het er uit ziet. Tegelijkertijd wordt in deze periode je zelfbeeld gevormd. Op de leeftijd waarop de meeste meisjes borsten krijgen zijn de meeste jongens nog echt kinderen die totaal niet beseffen wat ze aanrichten met hun opmerkingen. Opmerkingen die in deze periode worden gemaakt kunnen jaren en jaren blijven knagen.

De heersende gedachte is inderdaad dat vrouwen borsten nodig hebben om er vrouwelijk uit te zien. Maar dat hoef helemaal niet zo te zijn. Ik besefte pas nog dat ik mezelf veel vrouwelijker vind dan iemand die ik ken met wel heel duidelijk aanwezige borsten, terwijl zij een trouwjurk aan had.

Om te beginnen vond ik mijn borsten zelf al niet super lelijk. Ik was er van overtuigd dat andere mensen me lelijk vonden. Ik was heel bang dat jongens me niet zouden hoeven zonder borsten. Dat ze me niet als meisje/vrouw zouden zien. Dat ik niet aantrekkelijk zou zijn voor mannen. Over het algemeen was ik een heel onzeker meisje. Ik dacht dat ik saai was omdat ik verlegen was en de meeste dingen die andere mensen leuk vonden niet kon waarderen. Ik hou bijvoorbeeld niet van sport en spelletjes en vond de top40 muziek totaal niet interessant. Ik tekende graag en hield me met heel andere dingen bezig dan mensen in mijn directe omgeving. Toen ben ik mensen tegengekomen die wel bij me pasten qua interesses. Ik ontdekte dat ik niet lelijk was maar dat mijn onzekerheid me lelijk had gemaakt. Ik straalde uit dat ik niet blij was met mezelf en dat is geen aantrekkelijke houding. Ik ben me gaan richten op wat ik leuk vond, ontdekte muziek die ik wel kon waarderen en bedacht dat ik illustrator wou worden. Ik begon te beseffen dat mijn onzekerheid me lelijk had gemaakt, niet mijn lichaam. Ondertussen waren er jongens die me allerlei aardige dingen vertelden over mijn borsten. Bijvoorbeeld dat grotere borsten niet per se mooier zijn en dat een groot deel zelfs liever kleine borsten zag. Ook ontdekte ik dat er allerlei voordelen zitten aan kleine borsten. Je hebt nergens last van als je beweegt en kunt lekker op je buik slapen zonder last te hebben van je borsten, enzovoorts. Ik was bezig met qua karakter de beste Anne te kunnen zijn die ik kon zijn en werkte aan mijn droom om illustrator te worden. Ik had het vooral gewoon fijn, verzamelde mensen om me heen waarmee ik kon praten over dingen die me interesseerden en deed dingen die ik zelf leuk vond. Ik begon mijn borsten best mooi te vinden en ontdekte dat ik niet altijd vreselijk op foto's stond. (Eerder wou ik nooit op de foto, vluchtte altijd weg als er een camera in de buurt was.) En toen kreeg ik een vriend, die vooral mij heel leuk vindt, afgezien van mijn uiterlijk en daar altijd heel duidelijk in is geweest. En die ze juist heel mooi vindt, die kleine borstjes van mij. Hij maakte er heel fijne opmerkingen over en geeft me steeds meer complimenten. Dat heeft het proces afgemaakt, nu ben ik gewoon super blij met m'n borsten.

Maar nu maak ik me dus super druk om andere mensen die met hun kleine borsten zitten. Omdat ik nu zo geniet van mijn tevredenheid en weet dat het kan, blij zijn met kleine borsten, vind ik het heel erg dat er nog zo veel meisjes onzeker zijn over hun borsten. Terwijl dat niet altijd hoeft. Ik vind het heel erg om te zien dat meisjes die borsten hadden die ik nog mooier vind dan de mijne, zelfs ooit de mooiste die ik me kan voorstellen, hebben aangepast aan het heersende ideaalbeeld.

Ik ben wel benieuwd naar je mening over die vrouwenonderdrukking waar je het over hebt. Zou je me daar over willen mailen?

Vrouwen worden veel meer beoordeeld op hun uiterlijk en worden in de media vaak in onderdanige houdingen en posities weergegeven. Bedoel je zo iets?

[Gast Kaat]

kan me niet voorstellen dat iemand hierdoor beledigd is, ik denk dat iedere vrouw die een bv heeft ondergaan hiermee heeft geworsteld, je neemt zo'n beslissing gewoon niet makkelijk, daar gaat een heel proces aan vooraf, en ook: het proberen ermee te leven. ik hoop dat er genoeg mensen zijn die hier mee willen praten of discussieren over hun zelfbeeld, hun eigen ervaringen en de uiteindelijke beslissing

[Patries473]

hey Kaat en Anne,

nee ik geloof ook niet dat iemand beledigt is. maar ik heb nergens mee geworsteld hoor. ik vond mijn borsten niet mooi meer en heb heel simpel voor een bv gekozen. en best snel ook....alleen voor mezelf en voor niemand anders en het interesseert me ook helemaal nix wat een ander er van vindt...

maar ik ben misschien een uitzondering hoor. heb altijd al borsten gehad en wilde DIE terug.... is misschien wel anders???

en ik ben heel blij voor jou Anne dat je gelukkig bent met je kleinere borsten. alleen maar mooi toch?!

liefs Patries

[B-Cupje]

Zelf heb ik heel dat verhaal al doorlopen voor ik besliste voor een bv te gaan .

Ben sinds mijn pubertijd erg onzeker over die - in mijn ogen - veel te kleine borsten .

Turn- en zwemles was een marteling : ik kreeg dan ook altijd van die 'panlat' opmerkingen . Ik ging naar een katolieke school met enkel meisjes btw !

Tijdens mijn pubertijd (en erna) heb ik echter nooit geen gebrek gehad aan vriendjes , en geen enkele die zich er idd aan stoorde , aan mijn kleine borsten . Maar het stoorde mij ! Het remde mij enorm en neen , niet enkel op sexueel gebied maar mijn hele zelfbeeld leed eronder . Ik vond mezelf gewoon niet vrouw genoeg en heb me eigelijk altijd anders voorgedaan dan dat ik was ...

Mijn man wist al van begin af aan over mijn 'grotere borsten wens' had maar ook hij vond dat 'niet nodig' . Ondertussen met het ouder worden (ben nu bijna 40) is dat minderwaardigheidscomplex wel afgenomen . Het is gewoon een feit dat je met het ouder worden flink kan relativeren maar als puber wil je dat gewoon niet horen of inzien en blijf je je fixeren op dat éne ding .

Toch heb ik 2 jaar geleden de knoop doorgehakt en een borstvergroting ondergaan en heb enkel spijt dat ik het geen 15 jaar eerder liet doen .

Als ik nu lees dat jonge meisjes voor een bv gaan raad ik het hun niet af ook al zeg ik wel dat het best een zware ingreep is , ook psychologisch . Vind persoonlijk wel dat je beter wacht tot na de zwangerschap omdat er dan hoogstwaarschijnlijk een heroperatie volgt maar wie ben ik - nu met al mijn geluk - om daar tegenin te gaan .

Ik voel me gewoon meer vrouw . Iemand die geen bv had zal nooit begrijpen wat ik precies bedoel .

[Patries473]

Nee B-Cupje,das waar..... je moet een bv gehad hebben om te weten wat het inhoudt en hoe het voelt. en ik snap je wel met "meer vrouw voelen"... dat miste ik juist met mijn theezakjes.

[Gast Kaat]

maar er is een verschil tussen kunnen accepteren en niet kunnen accepteren, ik heb geprobeerd te accepteren en heb 2 jaar geleden voorgoed en finaal de moed opgegeven. en ik wil niemand een bv aanpraten maar ik kan me voorstellen Anne, dat jij ook soms op een punt zult komen dat je eraan denkt (op zn minst). dan wil ik jou over 10 of 15 jaar nog wel s spreken

[Patries473]

ja klopt Kaat,ik heb niet eens geprobeerd het te accepteren omdat ik meteen/gewoon al wist dat ik DAT niet wilde (kleine lege borsten)

[Eefje]

Hey Anne,

k' Heb me eigenlijk ook nooit echt zo heel druk gemaakt om m'n kleine borsten, had ze altijd wel groter gewild, maar had me er bij neergelegd en dacht er verder niet meer zo veel aan.

Ben er ook nooit mee gepest geweest of zo.

M'n man heeft ze ook altijd mooi gevonden.

Alleen met het ouder worden, ben nu 36, werd ik meer en meer ontevreden over m'n borsten, omdat ze nog kleiner waren geworden en ik me niet meer aantrekkelijk voelde. Dus heb ze nu een kleine 2 maanden terug laten vergroten en ben er zelf nu wel heel blij mee.

Succes nog met je project.

Eefje.

[Gast Flickan]

Ik denk inderdaad dat er een verschil is tussen borsten hebben gehad en die weer terug willen dan nooit borsten hebben gehad. Het lijkt me moeilijker om met het eerste om te gaan en ergens ook logischer om dan voor een borstvergroting te kiezen, omdat dat in mijn ogen een soort reconstructie zou zijn.

Zelf heb ik nog nooit over een borstvergroting nagedacht, zelfs niet toen ik zo ongelukkig was met mijn borsten. En nu ben ik super blij met m'n borsten, ik vind grotere niet eens mooier. En als die van mij zich ongeveer gedragen als die van mijn moeder, die soortgelijke had op mijn leeftijd, kan ik me ook niet voorstellen dat dat ooit zal veranderen. Ik vind het ergens wel een beetje naar dat je suggereert dat er een punt komt dat ik toch nog ga nadenken over een vergroting, Kaat. Zo klinkt het alsof grotere borsten voor iedereen toch nog een groter goed blijft dan kleine.

Ik vind echt dat je ze niet nodig hebt om aantrekkelijk te kunnen worden gevonden. Aantrekkelijkheid zit m in je houding, zelfvertrouwen en uitstraling. En ik weet wel dat een grote groep vrouwen dat kan bereiken door iets te laten veranderen aan hun borsten. Maar ik geloof niet dat dat de enige oplossing is.

Wat denken jullie dat ik de meisjes die ik probeer te helpen mee zal moeten geven om ze een beter beeld van hun borsten te laten vormen?

En wat betekenen je borsten voor jullie?

Voor mij bepalen borsten bijvoorbeeld helemaal niet je vrouwelijkheid. Niet dat ik daar niet mee heb gezeten toen ik nog heel onzeker was, maar daar ben ik toch behoorlijk op teruggekomen. Ik ken genoeg vrouwen met grote borsten die overkomen als kerels. En ik voel me zelf heel vrouwelijk, zonder grote borsten.

[nachtuiltje]

ik heb me nooit ogelukkig gevoelt met me kleine borsten,vond ze niet mooi,maar het maakte me niet ongelukkig.

en acepteren had ik gewoonweg geen zin in,wou ik niet.

en zodra ik de kans had,heb ik ene operatie geplant,ben er wel een half jaar aan kwijt geweest,zoeken,lezen en je geestelijk voorbereiden enz.

ik ben er zoiezo nooit mee gepest ofzo,en als andere zouden zeggen dat ik minder mooi ben ofzo wegens kleine borsten,dan zou ik hard lachen eigenlijk,ik bedoel,ieder is op zijn eigen unieke manier bedeeld overal ,ene heeft grote neus,en de ander heeft weinig tot geen borsten.

en personen die je negeren om kleine borsten ofzo,die mankeren zelf wat aan hun geest,alsof een vrouw hier wat aan kan doen,een borstvergroting is je eigen keuze,niet omdat een ander dat mooier vind.een tattoo zet men toch ook omdat je het zelf mooi vind,die zet je ook niet voor een ander.

iets niet mooi vinden vind ik heel iets anders als ongelukkig erdoor worden.

ik snap mischien deze discussie niet zo heel goed,maar heb in elk geval geen trek me erin te mengen eigenlijk.

bedoel dit niet sarcastisch ofzo hoor,maar denk zeg het wel even,want zal weinig te lezen zijn vermoed ik in dit topic,en dat gaat vast en zeker opvallen,omdat moontje overal wel schrijft en aanwezig is.

sucses met je discussie

greetzzz moontje

[Patries473]

borsten zijn voor mij dus wel het toppunt van vrouwelijkheid. een vrouw met borsten (en heupen dus ronde vormen) is vrouwelijk.... voor mij

[nachtuiltje]

daar sluit ik me bij aan Patries,dat vind ik dus ook.

maar als ik een bekende-vriendin-kennis heb die geen rondingen heeft,ga ik die niet anders bekijken ofzo

ik zou wel denken dat en dat zou je beter staan,maar je acepteerd toch gewoon iemand of die wel of geen rondingen heeft?toch?

[Patries473]

nee hoor Moontje,tuurlijk bekijk ik die niet anders,die accepteer ik zoals ze is. maar ik vind het wel mooier als ze rondingen zou hebben.. maar ik accepteer iedereen zoals die is.

[Gast Kaat]

nee, je interpreteert me niet goed, ik heb dit op een veel subtielere manier bedoeld.

ik zeg dat je misschien op een dag er een keer over zult denken. ik praat niemand een bv aan, jou dus ook niet. jouw onderwerp is ook naar aanleiding van een toename in ontevredenheid in zelfbeeld bij jonge meisjes, ik neem aan dat dat niet alleen komt door statistiek, maar ook een ervaring bij jezelf. iedereen worstelt op een gegeven moment in zijn leven met zijn identiteit of zelfbeeld. ik denk dat je die meiden kunt helpen die aan het worstelen zijn

voor de rest klinkt het in mijn oren erg theoretisch, jezelf accepteren zoals je bent, ware schoonheid zit van binnen en niet van buiten etc. ik denk zowiezo dat als je ergens de nadruk op gaat leggen, op kleine borsten bijvoorbeeld, dat je ook in andermans oren kunt suggereren dat die meiden het moeilijker hebben met hun zelfbeeld dan meiden met meer boezem. vind het een lastig punt, omdat zelfbeeld ook te maken heeft met de hele maatschappij. ik til dit probleem dus naar een veel groter verband, terwijl jij het klein wilt houden.

ik vind het misschien dus wel beter om niet alleen maar de nadruk op borsten te leggen in je boekje.

[nachtuiltje]

ja precies,dat doet iedereen lijkt me toch

ja ik zei ook net,ik zou in me gedachten wel denken,dat zou mooier staan,maar je behoud je respect wel voor de ander,je bekijkt iemand niet met andere ogen omdat die gene een grote neus,kleine borsten of korte benen enz heeft.

en er komt ook nog is bij kijken,dat er ook best wat dames zijn die wel van alles willen veranderen,maar je moet er ook maar geld voor hebben,niet iedereen is goed bedeeld he,niet in lichaam maar ook niet in geld.

ik heb het jaren uit moeten stellen,me bv,niet omdat ik geen geld had,maar om andere redenen,maar kan niet zeggen dat ik toen ongelukkig was hoor.

en ookal had ik nu nog niet kunnen doen,dan had ik ermee leren leven.soms wil je keuzes maken,maar heb je geen keus,jammer,maar wel werkelijkheid

[Gast Flickan]

Natuurlijk is iets niet mooi vinden iets anders dan er ongelukkig van worden. De laatste groep wil ik graag helpen. Iets niet mooi vinden hoeft niet veranderd te worden natuurlijk, ieder heeft zijn of haar eigen mening en dat is prima.

Maar het is wel zonde als meisjes onzeker zijn over hun borsten terwijl dat niet hoef toch?

En ik ben het er mee eens dat borsten het toppunt van vrouwelijkheid zijn, mannen hebben ze niet, vrouwen wel. (Naast je vagina en zo natuurlijk maar die is niet zo overduidelijk aanwezig als we onder de mensen zijn.) We kunnen er kinderen mee voeden die we gebaard hebben, heel vrouwelijk allemaal. Maar dat kun je ook met kleine borsten.

Heb je per se grote borsten nodig om een vrouwelijk lichaam te hebben? Ik zou een behoorlijk rare kerel zijn, al waren mijn borsten helemaal weg. Dat je borsten klein zijn wil toch niet zeggen dat meteen je hele lichaam er mannelijk uitziet. Je hebt nog heupen, billen, buik, benen, armen, hals en gezicht die er heel vrouwelijk uit kunnen zien. Alleen al hoe een vrouwenarm vast zit aan haar lichaam ziet er anders uit dan bij een man. Elk vrouwenlichaam heeft wel iets vrouwelijks. De truc is om dat te zien en datgene te benadrukken als je je vrouwelijker wilt voelen.

Wat snap je precies niet aan deze discussie Moontje? Ik probeer meer inzicht te krijgen in hoe vrouwen over hun borsten denken, waar ze zich druk over maken en welke dingen in in mijn achterhoofd moet houden als ik mijn boekje schrijf. Ik hoop dingen te lezen waarvan vrouwen die onzeker zijn geweest over hun borsten denken nodig gehad te hebben toen die onzekerheid ontstond om dat tegen te gaan.

Als jij niet onzeker bent geweest, prima! Heel fijn voor je. Maar er zijn heel veel meisjes die dat wel zijn, heb jij geen behoefte om die te proberen te helpen? Geen probleem! Maar dat maakt het doel niet minder mooi of nuttig.

En gebeurt er standaard niks in een topic als jij je er niet in mengt?

[Eefje]

Wat ik nog even wil toevoegen is dat vrouwen die een borstvergroting willen, niet per sé 'grote' borsten willen. Velen denken bij een bv aan beelden in de media van vrouwen met supergrote ballen aan hun lijf. De meesten die een bv overwegen, willen gewoon hun lichaam meer in verhouding laten brengen, niet te grote en ook niet te kleine borsten, gewoon 'normale' borsten, al is dat ook weer voer voor discussie, want wat is normaal, wat het voor de ene is is het niet noodzakelijk voor de andere.

En ik kan er heel goed inkomen wat Kaat zei, dat je misschien ooit in je leven op een punt zult komen dat je ook een bv overweegt, ook al kun je je dat nu niet voorstellen. Had vroeger ook nooit gedacht dat ik dat ooit in m'n leven zou doen, zo zie je maar. En beslis je toch het nooit te doen, ook goed natuurlijk, zolang je je er zelf maar goed bij voelt!

[Gast Flickan]

Oke, dan heb ik het inderdaad verkeerd opgevat Kaat Ben misschien ook snel op m'n teentjes getrapt omdat ik zo m'n best aan het doen ben om te proberen mensen ervan te overtuigen dat je geen grote borsten nodig heb om sexy, aantrekkelijk, vrouwelijk of mooi te zijn en telkens door mensen weer terug word gegooid naar waar ik begonnen ben. Maar dat was dus niet wat je er mee wou zeggen.

Het is juist de bedoeling om een heel persoonlijk verhaal, zo te schrijven dat het in principe op elke onzekerheid toe te passen is. En mijn verhaal gaat nu eenmaal over mijn borsten. Het persoonlijke van mijn boekje is juist de kracht ervan. Precies om wat je zegt, anders zou het te theoretisch worden. Dat je schoonheid van binnen zit heeft iedereen al duizend keer gehoord maar daar kun je als onzeker iemand heel weinig mee. Het is niet alsof je van de ene op de andere dag kunt besluiten om niets meer om je buitenkant te geven. Daarom probeer ik een verhaal te schrijven wat mensen raakt. Heel persoonlijk en vooral een echt voorbeeld van iemand die echt baalde van zichzelf en daar uit is gekomen zonder iets aan haar lichaam te veranderen.

Het is inderdaad een heel breed onderwerp en daar snij ik een aantal onderdelen van aan. Het moet in het verhaal passen natuurlijk en niet te informatief worden, maar ik mag van mezelf geen belangrijke dingen overslaan. Ik denk niet dat ik een boekje kan schrijven wat echt werkt zonder me te verdiepen in de werkelijke oorzaken van de grote ontevredenheid over onze lichamen. Maar het borstenforum lijkt me niet de plek om met die grote onderwerpen aan de slag te gaan. Hier wil ik me verdiepen in de aspecten van het verhaal die puur met borsten te maken hebben. Het is nu eenmaal een onderdeel van een vrouwenlichaam met een behoorlijke lading. Wat ook heel belangrijk is voor mijn boek. Borsten en alles waar dat voor staat is op zichzelf al heel gecompliceerd.

[Gast Kaat]

oja, wat ik nog even kwijtwil, ik heb een dochter van 10 jaar. ik vind dat zij stukken beter in dr vel zit dan ik op haar leeftijd. het heeft dus a. te maken met persoonlijkheid en b. hoe je lichaam zich ontwikkelt, je hebt uitersten, het mooiste is als je op die vroege leeftijd niet heel erg afwijkt van wat normaal is, ik viel op met mijn borsten. ik had op mijn 12e al extreem grote borsten, op mijn 9e had ik al borstontwikkeling. na een aantal opmerkingen en vergelijkingen durfde ik me nergens meer te vertonen, liep in de zomer nog met dikke zwarte truien, meiden onder elkaar bestond voor mij niet. een ander had zich niets van die opmerkingen aangetrokken, of had zich niet zo verstopt. je had mij met een boekje niet kunnen bereiken.

ik heb ook een taak naar mijn dochter toe, ben erg terughoudend in info over mijn vergroting, omdat ik ook vind dat het niet iets vanzelfsprekends is. wat doen we wel? complimenten geven op allerlei gebieden, en dan maar hopen dat zij wel ongeschonden uit de strijd komt van puberteit en identiteitscrisissen.

misschien ligt er voor jou en je project wel een taak op de lagere of de middelbare school, dus op nog jongere leeftijd.

[Gast Kaat]

Oke, dan heb ik het inderdaad verkeerd opgevat Kaat Ben misschien ook snel op m'n teentjes getrapt omdat ik zo m'n best aan het doen ben om te proberen mensen ervan te overtuigen dat je geen grote borsten nodig heb om sexy, aantrekkelijk, vrouwelijk of mooi te zijn en telkens door mensen weer terug word gegooid naar waar ik begonnen ben. Maar dat was dus niet wat je er mee wou zeggen.

Het is juist de bedoeling om een heel persoonlijk verhaal, zo te schrijven dat het in principe op elke onzekerheid toe te passen is. En mijn verhaal gaat nu eenmaal over mijn borsten. Het persoonlijke van mijn boekje is juist de kracht ervan. Precies om wat je zegt, anders zou het te theoretisch worden. Dat je schoonheid van binnen zit heeft iedereen al duizend keer gehoord maar daar kun je als onzeker iemand heel weinig mee. Het is niet alsof je van de ene op de andere dag kunt besluiten om niets meer om je buitenkant te geven. Daarom probeer ik een verhaal te schrijven wat mensen raakt. Heel persoonlijk en vooral een echt voorbeeld van iemand die echt baalde van zichzelf en daar uit is gekomen zonder iets aan haar lichaam te veranderen.

Het is inderdaad een heel breed onderwerp en daar snij ik een aantal onderdelen van aan. Het moet in het verhaal passen natuurlijk en niet te informatief worden, maar ik mag van mezelf geen belangrijke dingen overslaan. Ik denk niet dat ik een boekje kan schrijven wat echt werkt zonder me te verdiepen in de werkelijke oorzaken van de grote ontevredenheid over onze lichamen. Maar het borstenforum lijkt me niet de plek om met die grote onderwerpen aan de slag te gaan. Hier wil ik me verdiepen in de aspecten van het verhaal die puur met borsten te maken hebben. Het is nu eenmaal een onderdeel van een vrouwenlichaam met een behoorlijke lading. Wat ook heel belangrijk is voor mijn boek. Borsten en alles waar dat voor staat is op zichzelf al heel gecompliceerd.

ik zag dit berichtje toen ik net de vorige had gepost. wat ik eigenlijk ook bedoel is dat een mens ook aan het veranderen blijft. jij hebt nu bepaalde opvattingen en principes, maar alles komt ooit onder druk te staan, en mensen veranderen nou eenmaal. in dat opzicht zijn wij (degenen die tot nu toe reageren) een iets andere doelgroep, dan waar jij je op richt. als je wat ouder bent en kids hebt en de veroudering (en verslapping) slaat toe, neem je op een andere manier deze beslissing dan een jonger iemand, de dag van vandaag. het neemt niet weg dat ik op jonge leeftijd ernstige problemen heb ervaren met mijn borsten, en ik ook de andere kant, dus, te kleine borsten op die leeftijd, kan voorstellen.

[Gast Flickan]

Ja precies, mensen willen het liefst zo normaal mogelijk zijn. En alleen met een boekje ga ik het ook niet redden nee. Er zijn ook ouders nodig die hun kinderen laten merken dat ze mooi zijn, niet alleen als ze merken dat ze ergens mee zitten. (gaaf dat je beseft dat dat heel waardevol is voor je dochter!) Maar ik denk wel dat een boekje kan helpen, ook ouders een handvat kan geven om over dingen te praten die met onzekerheden over je lichaam te maken hebben. Het is bedoeld als steun, ze het gevoel te geven dat ze niet alleen staan in hun probleem, want dat denken veel meisjes, dat ze de enige zijn met wat er in hun ogen mankeert aan hun lichaam. En hoop te geven dat het goed komt. Ik heb ook echt niet het idee dat mijn boekje alles gaat oplossen, maar ik denk wel dat het kan helpen.

Het voordeel van mijn boekje is dat het niet veel tekst gaat bevatten. Ik maak het inderdaad voor jonge meisjes, maar het wordt ook een heel mooi vormgegeven boekje, waar mensen van alle leeftijden van kunnen genieten. Iedereen die ooit onzeker is geweest of dat nog is zou zich er in kunnen herkennen en er iets aan kunnen hebben. Maar in eerste instantie maak ik het inderdaad voor jonge meisjes waarvan het lichaamsbeeld bezig is zich te ontwikkelen.